Ben ki sevmişim seni,
Dağlar oynasa yerinden.
Ben ki silmişim seni,
Dünyayı verseler elinden.
Yıkılsa dağlar,
Benim olsa dünya ne fark eder?
Senle ben biz olmadıkça,
Bizden bir doğmadıkça...
Benimki küçük bir mutluluk,
Ama Allah(c.c.) aşkına.
Seninki ise çocukluk,
Duyan döner şaşkına.
Ömür kısa, dünya fani.
Hani zorlaştırmamalı kolaylaştırmalıydı insan?
Kimler geldi kimler geçti?
Nankör olmamalı ders çıkarmalı insan.
TAİF
Tarkan KosifKayıt Tarihi : 27.10.2021 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçekten iman aşkıyla seven her zorluğu göze alır ve hem dünya hem de ahiretini kurtarmaya çalışır. Fakat sadece dünyevi bir hayat için sevmek ve hataları büyüterek hareket etmek karşılıksız kalır. İnsanların burunları ayakları yamuk olsun bunlar estetikle düzelir de karakterleri yamuk olmasın yeter.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!