Ben Sen Biz Şiiri - Cinnet Mevsimi

ben suskun
ben terk edilmiş
ben hüznün eski ahşap sokakları gibi
ben hantal hasta kendini kemiren düşüncelerin
ben işkenceci esnemelerin
ben beklentisiz
ben kaçakların kölesi
ben boşluğunda odamın
ben yatağımda şimdi çırılçıplak
üşüyen ellerim gibi titreyen
duygularımın buzulunda
duvarları izleyen ben
ağlama duygusuyla
ıslanmayan yanaklarını silen
ben büyülenmiş
ben ayaklarında kollarında boynunda
zincirlenmiş kafeslere hapsedilmiş
ben herşeyden habersiz
ben öğretmeniyim öğrenilmiş çaresizliğimin

sen incinmiş
sen karanlıkta
sen yasaklanan bir dilin
ağzımdaki isyanı gibi
sen gururla
sen belki defalarca bağışlamış
sen ağlayamayan
sen yıkık
sen ilk sigarandan aldığın ilk duman gibi öksürdün beni
ve
ben dağılarak atmosfere
yokluğumun en ciddi deliliyim.
ve
biz bir sonuca varmayan
biz bir savaş gibiyiz.