Ben - Sen Şiiri - Necati Karaman

Gönül verdin gül derdine
Ben arzu sen güman idin
Neden gelmedin kendine
Ben gül sen gülistan idin

Ah çektin ahınla yandın
Hu dedin gönülde kaldın
Câhile inandın kandın
Ben candım sen canan idin

Beyhude zaman harcadın
Dünyada boşa dolandın
Hâla menzile varmadın
Ben handım sen handan idin

Ben geldim sen giden idin
Ben ahdım sen hicran idin
Ben beyan sen burhan idin
Ben cim iken sen lâm idin

Ben hâldim sen ahvâl idin
Ben gülşendim sen dal idin
Ben söylerken sen lâl idin
Ben duran sen durak idin

Ben yolcu sen burak idin
Ben bitap sen verak idin
Ben akar su sen ark idin

Hak yola böyle gidilmez
Doğru sözden zarar gelmez
Aşk ateşi ebed sönmez
Ben hüzün sen melâl idin