Ben Sarhoş Olmam Şiiri - Berkay Özbay

ben sarhoş olmam
kurulu bir masada hoşbeş ediyorsam,kahkahalarım dolduruyorsa duvarları
dostlar vardır yanımda ondandır

bir şarkı tutturmuşsam elimde gitarım
birkaç damla da yaş damlıyorsa gözümden
hüzündendir
ben sarhoş olmam

gamsız girilmez yazdıysam en sevdiğim meyhanenin kapısına
biraz da ekşidiysem kubilay abiye ne olmuş?
vardır bir bildiğim

gözlerim daldıysa buğulu cama
sigaram elimde söndüyse
buzum su olduysa kadehte
eski bir dostun özleminden.

sallanıyorsam yolda hafiften
yıkılıp kaldıysam kaldırıma
asfalta kustum diyelim üstüne
illa sarhoş olmak mı lazım?

bir kaybetmişi tanrı sandıysam
bir soytarının krallığına göz yumduysam
gençliğime verin
ben sarhoş değilim.

hastahanede bir bankta sızıp kaldıysam
caminin kapısında sabahladıysam
vallaha sarhoşluktan değil
acıdandır

bir boş kağıda veda cümleleri karaladıysam
şişem masama devrilmiş,kadehim yarım
şakaklarımdan kan damlatıyorsam
ve terketmişsem bu şehri bir selam etmeden dilencilere,sokak lambalarına,kaldırımlara
yalnızlıktandır
ben hayatta sarhoş olmam...