Ben Sana Vurgunum Yar Şiiri - Zafer Özkay

Yıllar oldu unutmadım unutamam seni,
Ne ellerini tuttum ne gözlerine daldım,
Sen hep benimsin sandım,
Hiç benim olmadın yar.

Seni seviyordum biliyordun,
Acı çektiğimi görüyordun,
Ben seninle nefes alıyordum,
Her gece resminle uyuyordum yar,

Seni eller sarsa da seni eller sevse de,
Bana dönmeyeceğini bilsem de,
Beni sevmediğini bilsem de,
Ben sana vurgunum yar.

Bir rüyaydı yaşadığım güzel günler,
Kâbusum olacağını nerden bilirdim,
Seni elimde tutmayı denedim, başaramadım.
Arkandan baka kaldım, bir yıldız gibi kayıp gittin ellerimden.

Sen beni öylece bırakıp gitsen de,
Yaşadıklarımızın hatırı olmasa da,
Benim nasıl yıkıldığımı bilmesen de,
Yine de seni seviyorum.

Hiç düşünmedim beni bırakıp gideceğini,
Ama en azından bir veda bekledim,
Bir açıklama, bu aşk oyunun bittiğini söylemeni bekledim.
Bir öpücük, ilk ve son bir öpücük, hiç değilse elimi tutmanı bekledim.
Ama bunu bile yapmadın, yapmasan da yine de ben sana vurgunum yar,
Ben sana vurgunum yar.

9 Temmuz 2009