Ben Sana Vatanım Şiiri - Ahmet Civcik

Ben bir değil, on değil
Binlerce taşım, toprağım.
Kimi yerde dağ, kimi yerde ovayım,
Kimi yerde de akarsuyum, çayım, ırmağım.
Burada Sakarya, güneyde sıradağ, Haymana da yaylayım.
Ben vatanım.

Asya da bozkırım, Moğolistan’da tarihim
Çin illerinde kırk yiğitle Kürşat
Horasan, Buhara dünde mi kaldı Semerkant
Yine bir gün gelir mi?
Koçyiğitlerin narası, kılıçlarının sesi
Aral’ı, Altay ‘ı Sina çölleri
Yok, Anadolu, Trakya, Kerkük’ü, Van’ı
Ayırmayın beni, odur Oğuz’un soyu
Üç kıtada ben sana vatanım.

Ey kutlu ulus artık uyanın.
Ata binip üç kıtaya uzanın.
Dün senin kutsal kanınla yıkandım.
Bugün sıkma beni, fışkırmasın kanım
Ben sana vatanım.

Gün şafaktı, atlarının nal sesiydi bu sessizliği bozan,
Ateş yaktın, çadır açtın, yurt yapıp namus dedin.
Korudun, son damlasına kadar kanıyın,
Benim senin vatanın.

Balkanlarda Mohaç, Kosova, Üsküp
Ayrılmaz İzmir, Adana Kerkük
Dingin akar Tuna, kükrer akarken Çoruh,
Karadır, Aktır denizler ortası Marmara
Olmasın bu toprağın bahtı kara
Ben anayım, ben yüreğim ben vatanım.

Asya da Oğuz, güney de Yavuz
Mustafa Kemal diye atar Yüreğimiz
Türkün yüce ruhundan
Horasanda Yasevi, Çukurova’mda Karacaoğlan
Öbür yanımda Aymatov, biryanda Yakubov
Birleşir tüm yürekleri Fergana da Konyamda Mevlana.
Türkün tarihidir Akçura, Gökalp
Bağrımdadır ülkümün devleri.
Ehlibeyttir kucağımda yatan
Yoktur ayrısı, Anadolu, Kafkası, Balkanı
Ben sana Vatanım.