Ben Sana Sürgünüm Sevgilim

Ben sana sürgünüm sevgilim
Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim
Boş lafların ve yalnızlığın kalesi olmuş kalplerin
Yüzündeki gülümsemeyi gün sonu çıkaran gölgelerin
Zincirlerin soyut haline bağlanmışlığın
Bir zamanların destansı hikayeleri olmuş kahramanların
Aşka burnunu bile sokamayanların varolduğu bir şehirde
Ben sana sürgünüm sevgilim
Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim

Gittiğim yönde inancım sağlamdır benim
Sınırsız bir özgürlüktür zihnimde senli düşlerim
Gerçek ismin ya da fantastik hallerin
Kimseden izin almaya ihtiyaç yok sadece benim gözlerin
Uzakta bir yerdir belki bana seçtiğin sürgün günlerim
Yakınlığım akreple yelkovanın birbirinin peşi sıra gidişi kadar
Hangi saat hangi saniye hepsi sana bakar
Aynı çarkın içinde döner tüm sevilerim
Algılaması olanaksızdır dışardan kimliksizlerin
Yüzün sadece benim sürgün yerim
En iyi karşılandığım yerdir gözlerin

Sözcüklerim bulanıklaşır bazen
O zaman usa vurmuş halindir zincirlerim
Karanlıkta yansıman görünür
Yalnız bana verdiğin anlamdır ifaden
Çizilmez kağıda kalemle benzersizdir duruşun
Sen bir görün yeter çıldırır tüm imgeler
Sevgi dediğim şey umudu kestiğin yerde başlıyor
Huzuru bozmadık ya biz, sürgün ondan bitmiyor
Dilim hayatımın anlamı oluşunu anlatıyor sana
Aşka yakın uzak yeterince mesafede durmayı bildik sonunda
Dedim ya en baştan tüm yara izlerime inat
Ben sana sürgünüm sevgilim
Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim

(2.ekim.2006)