Ben Sana Şiirler Yazsaydım

Ben sana şiirler yazsaydım
Bir kayısı ağacının altında
Kuş cıvıltılarının senfonisiyle
Bir nehir kenarında
Gizlice gelip kapasaydın gözlerimi
Ellerinden tanısaydım seni
İçime düşseydi kokun.
Ne olur bir daha uzan ruhuma dokun!

Ben sana şiirler yazsaydım
Bir kayısı ağacının altında
Uzaktan ayak sesini alsaydım
Koşsaydım sana ayaklarıma dikenler batsa da
Sarılsaydık, dünya dönmeseydi dursaydı o an
Irmaklar bizim şarkımızı söylerken
Semada kuşlar bizi seyretseydi.

Ben sana şiirler yazsaydım
Bir kayısı ağacının altında

Kaçsaydık el ele dağlara doğru
Bir dağ başında yağmurdan evimiz olsaydı
Ben saçlarının gölgesinde ısınırdım
Yüzünün aydınlığıyla ay bile çeker giderdi
Dizine koyarken başımı
en güzel masalım sen olsaydın
Ve seni seyretseydim
gözlerim yorgun düşene kadar.

Ve ben sana şiirler yazsaydım,
bir kayısı ağacının altında…
Bir suyun azizliğinde özlemin
avuçlarınla içirseydin yudum yudum
Gözlerinden süzülen ırmaktan
Kim bilir güneş bile sıcak değildir
Yüreğinin sıcaklığı kadar
Ömrüme düşmedi güneş sevdiğim
Gözlerinin aydınlığı kadar.

Sana selam söylesin yedi dağın kuşları
Gelir mi bu kuşlar sana kadar?
Bil ki beyhude yaşadım
bu ana kadar.
Ben aşkı tanımadım, bil ki sevdiğim
Seni tanıyana kadar.!