Ben Sana Mecburum Sen Yoksun.yaban Güllüm.

Ben sana mecburum bilemezsin
Adini mih gibi aklimda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
Içimi seninle isitiyorum. be Yaban güllüm..

Agaçlar Agustos ay´ina hazirlaniyor
Bu sehir o eski Eindhoven´midir
Karanlikta bulutlar parçalaniyor
Sokak lambalari birden yaniyor
Kaldirimlarda yagmur kokusu
Ben sana mecburum sen yoksun. Yaban güllüm..

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
Insan bir aksam üstü ansizin yorulur
Tutsak ustura agzinda yasamaktan
Kimi zaman ellerini uzatircasina tutkusu
Bir kaç hayat çikarir yasamasindan
Hangi kapiyi çalsa kimi zaman
Arkasinda yalnizligin hinzir ugultusu be Yaban güllüm..

Eindhoven´de yoksul bir gramofon çaliyor
Eski zamanlardan Zeki Mùren´i çaliyor
Durup köse basinda deliksiz dinlesem
Sana kullanilmamis bir bahar getirsem
Günler gönlümde ufalaniyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum sen yoksun. Yaban güllüm..

Belki Agustos´da esmer benekli sirin kiz'sin
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
Bir özlem siziyor issiz gözlerinden
Belki Eindhoven airportá uçaga'mi bineceksin be Adnan.
Bütün islanmissin tüylerin ürperiyor
Belki körsün kirilmissin telas içindesin
Kötü rüzgar saçlarini götürüyor be Yaban güllüm..

Ne vakit bir yasamak düsünsem
Bu kurtlar sofrasinda belki zor
Ayipsiz fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yasamak düsünsem
Sus deyip adinla basliyorum be Yaban güllüm..
Içim sira kimildiyor gizli denizlerin
Hayir baska türlü olmayacak
Ben sana, sen bana mecburuz ve bunLari biliyoruz.
Biliyoruz ama ellimizden bir bok gelmiyor.........
Bu son cùmle ile siir´imi berbat ettim galiba :)