Gülmedi yüzlerim severken seni! sevmedin de sen,
Derdime dert katar durursun, beni sevmedin de sen,
Oysan gönül kuşum severdim seni, her şeyimle ben,
Âh çekerim, durup, durup, bir daha gelme istemem.
Bezm-i cihânda sevmeden ölmeye yok tahammülüm,
Gel cananım gönül verip sev, bana dert veren gülüm
Aş-k_ ile yanmışım gönülden sana, gel! yeter gülüm,
Ben sana mecburum yeter gel, seni sevmişim gülüm.
Müf te i lün, me fâ i lün, Müf te i lün me fâ i lün
A.Yüksel Şanlı er
20 Mayıs 2009-05-20
ANTALYA
Kayıt Tarihi : 21.5.2009 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!