Kuru bir yaprak misali savruluyorum sensizliğin tozlu yollarında.
Gül dikeni gibi batıp parçalıyor bu yalnızlık tüm bedenimi.
Mutsuzluğum gün be gün artarken senli hayallerimle yeniden can buluyorum,yeniden hayata tutunuyorum...
Yokluğun buz gibi soğuk
Hasretin kurşuna diziyor
Uzaklardan sıcak bir dokunuş
Yıkılmak,ezilmek her gün biraz daha
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
Devamını Oku
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları