Ben Sana Karşı Körüm Şiiri - Hüseyin Dalmaz

Rüzgârda savrulan,yağız atın yelesinde saçlarını,
Ayın hilâl halinde kaşlarını,
Kırmızı elmalarda al yanağını,
Al al kirazlarda dudağını görürürm sevdiğim.

Üzümün karasında,anlam dolu bakan gözlerini,
Kekliğin gözünde de gözlerinin sürmesini,
Petek petek ballarda tatlı dillerini,
Sevdiğine naz eden kızda, seni görürüm sevdiğim.

Elvan elvan çiçeklerin güllerin kokusunda,
Nefesini,Hissederim.
Rahvan atın yürüyüşünde salınarak yürüyüşünü,
Bülbüllerin ötüşlerinde sesini hatırlarım sevdiğim,

Mevlanaın:Neolursan ol...
Yunusun:Yaradılanı severim...
Diye başlayan sözlerinde.

Hacı Bektaşi Velinin:Yeter yeter,
Kırdığın kalp yeter,Kalbinde az bir toprak olsa,
Gör üstünde neler de biter.sözlerinde

Bekle dur! daha sözlerim bitmedi.
Sana hata yapan kişiyi af et ki,
İnsanlık sende kalsın.
Yaptığından utanıp seni örnek alsın.
Şayet örnek almadıysa hiç üzülme!
Kazanan yine de sensin,
O kişden dost olmayacağını anlarsın

Sevmelisin seni seveni.
Sevmeyene de duyma kini nefreti.
Gün gelir o da öğrenir senden sevmesini.
Kin ve nefretin panzehiridir sevgi.

Yukarıdaki sözlerin tümünde,
Senin o Sevgi pınarı yüreğinin
Taa! içini görüyorum sevdiğim.

Hatalarım yok mu deme bana!
Elbette vardır, hatasız kul yaratmamış Mevla.
İnsan sevdiğinin hatalarına karşı kördür,
Görmek istesem de göremiyorum.
Çünkü ben seni,çok ama çook seviyorum...