Ben sana hüzün heykeller yonttum

ben
sana
hüzün heykeller yonttum
mermer taşlardan
ve kadim ağaçlardan

gölgesinden geçtiğim
her dağın
tenhasına ağladım
ürkmesin diye ceylanlar
yüzüme aynalar tuttum
yüzüme kekikler
parmaklarımı kesip
yollara mumlar diktim
her şey vardı
aşkın olabilirliğine
bir tek ben eksiktim

ben
sana
nice şeyler unuttum
bir çukurova sabahı
ezanla birlikte
tırnaklarıma tutunan
iblislerimi sattım
balıkçı pazarının
arka sokağında
o tefeci nalbura