Ben sana hiç yetmedim…
Tek sorun buydu aslında… Yetmiyordum sana.
Bir tek sevgimi veriyordum, sen ise daha fazlasını istiyordun.
Belki ıslak bir vücut… Belki başka gözler… Başka tenler…
İşte tam bu noktada ayrılıyordu düşüncelerimiz.
“Ben seni seviyorum.” Diyordun. “Onlarla takılmışım ne ki…”
“Kalbim sende.”
Bense sadece benim olmanı istiyordum…
Benim sevgilim başka kişilere de bana davrandığı gibi davranmamalıydı…
Bana söylediği o güzel kelimeleri söylememeliydi onlara da…
Kısacası beni bir tutmamalıydı o hoppa kızlarla…
Sen burada da devreye girdin.
“Senin yerin her zaman ayrı.” Derdin.
Ama söylediklerinle yaptıkların arasında çok fark var bitanem…
Bilmiyorum…
Belki sadece sevmek yetmiyordu.
Doğru ya. Yetmiyordu ki başkalarında arıyordun bazı şeyleri.
Ama beni de bırakmıyordun.
Seni deli gibi çok seven bir kız olarak duruyordum öylece kenarda.
En sonunda sana iki seçenek sundum.
Ya tamamen laylaylom ilişkiler ya da sonsuza dek ben…
Sen beni değil; her gün bir başkasını tercih ettin.
Yine de bana gel deseydin gelirdim sevgilim.
Demedin…
Şimdi bekliyorum pişman olacağın o günü.
Tekrardan bana döneceğini, benim olacağını şimdiden görüyorum…
Ve biliyorum ki ben yine ne olursa olsun
SENİ AFFEDECEĞİM…
Kayıt Tarihi : 10.11.2009 11:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!