Ben Sana Gül Dedikçe Şiiri - Kemal Berk

Ben sana gül dedikçe, tomurcuklar açarken
Yeşilim yaprakların, arasında bir çiçek
Her yana koku yayar, aşka gelip uçarken
Yarışırlar sevdada, havalanan her böcek

O güzelim gözleri, kum gibi durmaz kaynar
Kirpikler zıpladıkça, sinesi durmaz azar
Beni benden aldıkça, gönlümü gafil avlar
Akıl baştan giderken, heyecandan ölecek

Umutla bekliyorum, baharım olurmusun?
Güneş gibi parlayıp, solumda solurmusun?
Elini uzatarak, kalbime koyarmısın?
Gönüller bir olunca, bu yüzler hep gülecek

Lekesizdir yüreği, yağan kara benziyor
Kardelenler yerleşmiş, orada keyf ediyor
Gönül seyran ederken, hep oradan gülüyor
Merdiveni dayayan, Ay’da düğün edecek

Aynalar hep sırlıdır, hemen geçtim önüne
İlmek ilmek döşedim, sevdasını gönlüme
Huzuru veriyordu, yürüdüğüm yönüme
El ele yürüdüğüm, günler bir gün geçecek

Kemal’eren Kemal Berk
9.3.2021