___ Ben Sana Git Demedim ___

Ben, sana git demedim
Ağzımdan çıkan tek söz, gitme olduğu halde
Belki bilinçaltıyla sözümü heceledin
Kulağın alışkındı senli hecelerime
Git/me diyen sesimi ortasından yararak
Güven denen duyguyu tam alnından vurarak
Senli hayallerime darağacı kurarak
Git’i bende bırakıp, me’yi koydun cebine
İçmek istesem bile mey kâr etmez derdime

Ben, sana git demedim
Umut adlı oltana son ümidimi takıp
Geriye hiç bakmadan bir an duraksamadan
Ardına lodos alıp, sürüklediği yere
Aşk denen pardösümü tenine sarınarak
En şiddetli rüzgârda soğuğu hissetmedin
Ne üstünden çıkardın, ne aşkını giydirdin
Yokluğunla titrerken, yanıyordu ciğerim
Damarda dolaşan kan, kanı kanatıyordu

Ben, sana git demedim
Peşinden de gelmedim, sensizliği giyinip
Denesem de üstüme ne tenim kabul etti
Ne gönül biat etti üstüme provasız
Düğmesiz ve iliksiz giydiren siniz ilk siz
Aynaların önüne teyelsiz dikilince
Sırf merak ettiğimden baktım kaç beden büyük?
Ben bile bilemedim yalnızlık; bıçak gibi
Derin kesmesin diye, bıçağı bilemedim

Ben, sana git demedim
Sana git demedim
Git demedim
Demedim

GİDİLDİM