Ben Sana Erken Sen Bana Çok Geç

BEN SANA ERKEN SEN BANA ÇOK GEÇ

İçimde örselenmiş çocukla

Önce bir sokak dolusu sessizlik içtim

Derin nefeslerimi bıraktığım

Eskimiş kaldırımlarda

Ardından baka baka

İçimi

İçime çektim…

Gözlerinde sonsuz bir ömür

Duracağımı sandığım

Uzun bakışlarında örselendikçe

Parmaklarından öptüm zamanı

Kirpiklerine konan kelebeklerle

Bir sevda fakiriymişim!

Sevdana tutuldukça anladım…

Artık inanıyorum

Seni görmeden önce

İstila etmişti aşk yüreğimi

Bir musalla taşından yıkanmıştım

Alıp götürmüşlerdi karanlık mezarlığa

Herhangi bir yer işte

Zaten yoksan

Adının ne önemi vardı ya…

Gönlümü gözlerine feda ediyorum

Umudunu kesmeyen delikanlı edasında

Mavi düşlere sarıyorum

Lal olmuş dudaklarımda zehir acıları

Kör bir kurşunun hedefine oturup

Bekliyorum

Sensiz gelecek ölüm ne vakit diye…

Ben sana erken geldim sevgili

Sen bana çok geç

Boş ver içinden çıkılmaz sevda masallarını

Yüreğimi ısıtan şefkatinde

Demirleri eritir vuslatın

Gelsen de

Gelmesen de…

Âdem Efiloğlu