Ben Sana Doyamadım Şiiri - Funda Gür

Sana “benzerimsin” dedim, “ben” dedim
Seninle doğan günü doğum günüm bildim
Sensiz batan güneşle battım, tükendim
Sonsuz yaşamıma seninle sınırlar çizdim

Senden önce yaşanmış yıllarım aklıma gelir de
Ne çok şeye gülmüşüm ve ağlamışım ne çok şeye
Seni tanımadan doğmuş olan her güne
Üzülüyorum şimdi, sevgisiz geçmiş diye

İçinde sen olmadan gelecek günler
Hasta bir bedenin yaşama sevincine benzer
Ben sana doyamadım, sensiz kaldım derbeder
Sanki seninle doğmadım, karanlık çağ mükerrer

Biliyorum zamanım sonsuzdur benim
Ruhum sonsuz, yoktur eşim benzerim
Sen, sonsuzluk zincirimdeki minicik çemberim
Sana bağlandığım anda boş kalacak ellerim

Sen bir kitaptın, bir filmdin, bir şehirdin izlenecek
Bana beni anlatıyordun, bendim sende gözlenecek
Hiçbir film sonsuza dek sürmez, izleyici sürüklenecek
Mesaj verilip rol bitince elbet kahraman ölecek