Ben sana demedim mi bakma diye
Kör olursun demedim mi güneştir o
Gözlerini yakar ışıltısı, kaybedersin yolunu
Gidersin el yordamıyla menzilsiz
Seni çağırırlar bulamazsın kimseyi
Hep ona dönersin de yüzünü
Başkasını göremezsin demedim mi
Ben sana demedim mi duyma diye
Sağır olursun demedim mi çığlıktır o
Demedim mi kulak verme sakın
Sessizliği bulamazsın yoksa bir daha
Kulaklarını tıkarsın olmaz
Sesi gelir sana her yerden
Kalbinle dinlersin demedim mi
Ben sana demedim mi dokunma diye
Erirsin demedim mi ateştir o
Bunca zaman dondurmuşken içini
Alışmışken soğuğa ve rüzgara
Sıcaklığına kanarsın üşürken ellerin
Varlığında biraz ısınsan da
Asıl yokluğunda yanarsın demedim mi
Ben sana demedim mi sevme diye
Kaçamazsın demedim mi hapistir o
En çözülmez zincirlerle vurulursun
Demedim mi asarlar ellerinden
Ayakların dünya kadar ağır
Yıkıp gidemezsin duvarları
Anahtarı bulunmaz hücrenin
Çıkamazsın demedim mi
Kayıt Tarihi : 11.4.2010 22:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!