Ben sana büyü demedim ki anne Şiiri - Yo ...

Gurbet elde bu bana yapılır mı Celil Hocam... Anneme özlemimi kat kat artırdın... Allah'ım kalemine zeval vermesin... Selam ve saygılar o güzel yüreğine...

yokluklar yaşadık of demedik anne
ayağımızda kara lastik
yırtık mintan
yamalı pantolonla üşüdük zemheride
okul yolunda
sırtımızda olmadı kışlığımız
ama mutluyduk anne,

ben sana büyü demedim ki anne....
İnsanlar şimdi herşeyin en güzeline sahipken bile mutsuz. Harika duygu yüklü dizeleriniz için tebrikler. Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Sevgiyle.

'çok güzel ..benzer çocukluklar...ve yaşanılan yokluk günleri ama na kucağında korumacılığında...kutlarım'

çok duygusal.....anne koruyucu anne öğreten anne yoklukla savaşan anne çocuğuyla büyüyen.....
şiirinizi kutluyorum.....
müzeyyen başkır

büyümek oysa ne kötü şeymiş anne..dost kelimelerin sığamadığı yüreğin kaleme döktüğü dizelere tebrikler...mükemmeldi..selam saygılar


ve yorumu kendi dizelerimle yapmak istedim affına..



Büyümek Ne Kötü Şeymiş Anne

Bana bir masal anlat,
Ben dinleyeyim anne.
Sen okşa saçlarımı, ben dizinde kıvrılayım.
Minik bir kedi edasıyla sıcacık kalayım.
Karanlık olunca odam, gülüşünle gel bana
Sarıl boynuma, sar sarmala anne…

Kimsesizim bu akşam, çaresiz..
Yalnızım, küçük çocuğum bu gece.
Uyuyup da büyüyeyim diye,
Saçlarımı okşar mısın anne?
Küçük çocuk olmak ne güzel anne…
Yoksa büyüdüm diye mi,
Bütün bu acılar?
Büyümek ne kötü şeymiş anne!

Kalsaydım keşke bir çocuk bahçesinde.
Koşsam özgürce kırlara,
Çiçek toplasam yine sana.
Sen giydirsen bana pembe bir hırka,
Ve desen ki;
”Ne de güzel yakışmış kızıma! ”
Okşasan saçlarımı anne…

Saçlarımı örsen bölük bölük,
Kırmızı bir kurdele iliştirsen uçlarına.
Okşaya okşaya,
Sarılsan bana, duysam kokunu,
Öpsem yanaklarından anne...
Sıcaklığın kalsa sen gidince...

Büyümek ne kötü şeymiş anne!
Kızıyorum şimdi sana,
Bile bile neden ninni söyledin
''Uyusun da büyüsün” diye?


Ya babama ne demeli?
”Küçüğüm” diye severdi.
Şimdilerde büyüdüm diye mi gitti?
Eğer öyle ise;
Büyümek Ne Kötü Şeymiş Anne,,,

Dilek Hokkaömeroğlu

BU ŞİİRİ GRUPTA OKUMUŞTUM HOŞUMA GİTMİŞTİ BEN SANA BÜYÜ DEMEDİMKİ ANNE...ÇOK FARKLI BİR VURGU ..TEBRİKLER KARDEŞİM

Çocukluğumu hatırladım...Yeniden yaşadım
okul yollarının çamurlarını karı kışı boranı
hele anamı varya anamı...Kısaca o yokluğu
özledim be dost o yokluğu o saflığı..

Harika bir şiirdi hemşerim dostum harikaydı..

Tüm samimiyetimle kutlar sana ve şiirine tebriklerimi iletirim...Kalemin daim olsun..

Selam ve muhabbetlerimle birlikte tam puanımı da
yolluyorum sana ve bu harika eserine..

Allaha emanet ol...yunus karaçöp

Bütün analara saygılar çok güzel dillendirmişsiniz anaya özlemi kaleminize sağlık.

tebrikler değerli dost

Evet dost maalesef hayat devam ediyor ve bizler büyümeye büyüklerimiz de yaşlanmaya başlıyorlar,
eski günler nostalji olarak akıllarımızda kalıyor
ve silinmiyor, özellikle annemiz çünkü istisnasız tüm anneler böyledir ellerine sağlık dostum