Ben sana aşık olmuşum bilmeden

Ben seni hangi ara, nasıl bu kadar çok sevdim
Beğendim hoşlandım da aşık olmak değildi niyetim
Aşk geçti, yıldırım aynı yere iki kez düşmez derken
Adını andıkça sesini duydukça kalbin delirmesi neden
Özür dilerim, ben sana aşık olmuşum bilmeden...

Ben sana şiir yazarken, sen bana yorumlarken tutulmuşum
Aklımı dinlemeyen kalbim yüzünden allak bullak olmuşum
Bu uslanmaz deli gönlümün elinden artık bende şaşmışım
Seni yazdıkça seni okudukça bu kalbin delirmesi neden
Kusura bakma, ben sana aşık olmuşum bilmeden...

Ben kendi halim de ölümü bekleyerek yaşarken
Kafamı yastığa koyar koymaz huzur ile uyurken
Sabaha kadar tek tek yıldızları sayar oldum şimdi ben
Seni düşünüp seni düsledikce bu kalbin delirmesi neden
Helal et hakkını, ben sana aşık olmuşum bilmeden...

İcim dışım her bir hücrem senle dolmuş
Farkettim ki, aklım yitmiş gönlüm coşmuş
Benim zannettiğim yürek, senin için çarpar olmuş
Seni arzulayıp seni istedikçe bu kalbin delirmesi neden
Affına sığınıyorum, ben sana aşık olmuşum bilmeden...

Biliyonmu sen, hangi ara gönlümü deldin girdin
Bre zalimin kızı, ne zaman bilmeden umut verdin
Ben beni unuttum da, hep bizli hayaller kurdum
Umut dolar yuregime, sen bana fütursuzca kızarken
Senli hayaller kurarken bu kalbin delirmesi neden
Bilmek senin de hakkın, ben sana aşık olmuşum bilmeden...

Ben seni sevmiyorum, aşığım sırılsıklam
Dilim den düşmeyen dileğim tek duam
Sen de istersen ölümsüz bir aşk yaşayalým sen ve ben
Seni deli gibi özlerken, bu kalbin delirmesi neden
Sende biliyorsun artık, ben sana aşık olmuşum bilmeden...

İyce düşün de cevap ver, ya tamam ya devam ona göre
Zorladı kapıyı da giremedi kimse, yıllar var ki bu gönüle
Girdiğin yetmedi senin, bir de taht kurdun en güzel köşesine
Sen de duydün, anladın mı bu kalbin delirmesi neden
Seni hiç sevmemisim ki, ben sana aşık olmuşum bilmeden...