Kumsalda sabahladıgım gece anladım ki ben sana aşık degilim,
Evet ben sana aşık degilim, dedim kendi kendime, sonra dedim ki neden o zaman hayali gözlerimin önünde,
Evet ben sana aşık degilim, korkma aşkımdan, dedim ya ben sana aşık degilim.
Ama saçlarının savruluşuna benzetiyorum rüzgarın esişini,
Rüya gibi, gecenin yarısında denizin üzerinden geliyorsun,
Biliyorum şimdi sende bana deliriyor, diyorsun,
Haklısın bende bana delirdiğimi söledim,
İşte dedim sen ona aşık değilsin,
Onu seviyorsun sen şaşkın dedim
Ama sus dedim duymasın aşktan korkan sevgiden kaçar,
Ben kimseye söylemeyecegim
Sende sus emi bilme seni sevdiğimi
Zamanla avuturum ben kendimi
Beni merak etme, Kahrolmanın habir fazlası olmuş olsun,
Ha bir eksik can dayanmaz sanma, zamanla alışıyor insan
Kan önce tutar insanı, alışırsan kanamaya, terin gibi olur,
Yarandan akan kan,
Uslan be deli oglan karayagızdın sen hani uslan
Uğur TatarKayıt Tarihi : 4.2.2009 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!