Seni sevmem için bir bahanem olmadı hiç
Seni düşlemek benim işim oldu hep
Ben seni severken senden de bir şeyler beklemedim hiç
Seninle var olduğumu bilmişimdir hep
Seni sevdikçe düşmanlarım çoğaldı
Aldırmadım, korkmadım, yılmadım
Oysaki beni var eden sadece sendin
Bana sevmeyi öğreten sendin
Senin öğrettiklerinin arasında
Kin ve nefret yoktu elbet
Bana düşman olanları sevmesem de
Olabilirliğini kabullendim hep
Ama bana düşman olanlar
Sırf seni sevdiğim için düşman olunca
Sevgim
Toprağına düşen bir tohum gibi
Elimde olmaksızın
Nefret çınarlarına dönüştü
Ben seni sevdim sadece
Senin için kendi özümden vaz geçtim
Başka özler karıştı özüme
Ben senin için gözümden vaz geçtim
En yakınımdakileri bile görünmez oldu gözüme
Ben senin için sözümden vaz geçtim
Yalan sözler karıştı sözüme
Silah nedir bilmezken
Hiç değmemişken elime
Çifter takılır oldu kemer oldu sanki belime
Ben senin için kendimden geçtim
Başka “ben”ler oldum gerçekte
Hiç siper görmemişken
Nice siperler kazdım yüreğimde
Senin için kanımdan
Canımdan vaz geçtim
Başka kanlara bulaştı elime
Karıncayı bile incitmezken
Sana göz koyanların gözünü oymuşum ben
Sana kendimi ya da sevdamı övmüyorum
Sen daha benim neleri göze alabileceğimi
Halen göremiyorsun
Benim aslım sensin varlığım sensin
Ve ben sensiz olmayı asla düşünemiyorum
Sensizliği aklıma bile getiremiyorum
Belki gözlerime konacak
Belki üzerime atılacak bir avuç toprağın için
Ben kimlere meydan okuyor kimleri karşıma alıyorum
Bilmiyorsun
Bilseydin nasıl sevildiğini, anlardın
Senin bir tek çakıl taşını
Toprağının bir zerresini veremeyeceğimi
Bunun için dünyayı yerinden oynatacağımı
Hatta yörüngesini kaydıracağımı, anlardın
Ben senin için canlardan vaz geçmişim
Nice kanların akmasını göze almışım
Suçlu suçsuz demem eğer ki
Dişime kan değerse bir kere
Ve kan bürürse gözlerimi
Sen ne kadar sevildiğini bilmiyorsun
Senin her halini sevmişim ben
En yakınlarımı bırak
Nelerden vaz geçtiğimi bilememişsin sen
Sana kendimi övmüyorum
Düşmanıma korkuda vermiyorum
Ben sadece ama sadece gerçekleri diyorum
Yerin altında üstünde
Kör kuyuların dibinde
Zaman mekân fark etmez bize
Her zaman her yerde
Seni delice sevmişim ben
Seni sevmek zor değil
Hatta seni sevmek kolay
Ama vaz geçmek!
Her şeyden vaz geçilirde güzelim
Senden asla vaz geçilmez
Seni sevmek kara bir sevda değil
Bir heves değil
Parayla satın alınabilecek
Karşılığı bulunulabilecek
Her hangi bir değer konulabilecek
Bir sevda değil
Seni sevmek belki can borcu
Belki gönül borcu
Belki bir vazife ya da görevde değil
Sen istersen sevme bizi
Ama bilesin ki
Seni sevmek
Hele karşılıksız sevmek
Bize büyük bir zevk
Ve seni sevmek demek
Tüm sevgilerin
Tüm güzelliklerin
Tüm hazların toplamından bir fazla demek
Bu sebeple seni seviyorum
Ve o yüzden ben ölüme
Bilerek
İsteyerek
Ve koşarak gidiyorum
Çünkü sen sevilmeyi
Bense sevmeyi hak ediyorum
Bu sevda yeni değil
Bilesin sonda olmayacak
Belki isimleri değişecek âşıklarının
Ama gidilen yol
Yapılanlar
Göze alınanlar
Hep aynı olacak
Ve seninle başlayan bu sevda
Bir gün seninle son bulacak
Bilesin kara sevdam
Kanatsız meleklerin
En güzeli Kara toprağım…….
Kayıt Tarihi : 28.3.2012 16:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ertuğrul Temizyürek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/28/ben-sadece-seni-sevdim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!