Ben Rakımla Mutluyum Şiiri - Mehti Saraç

Ben hiç RAKI içmezdim..
İçeni'de hor görmezdim..
Çünkü Rakı içen keyfinden içmezdi..
Kim bilir yüreği hangi dertle parçalanmıştı garibin..

Birgün Kafayı bozdum, RAKI'YA misafir oldum..
ÇİLEHANESİNE indim..
Rakının yüzünü gördüm, sofrasına oturdum..

Kafası sarhoş..
Yüreği mayhoştu..

Sordum ; Neden hep böyle sarhoş'sun ??
Dedi ""Dünya sarhoş, hayat boş""
Yine sordum ; Neden hep insanların yanında değilde kanındasın ??
Dedi "" Ben dert, çile bekçisiyim""

Utandım, AR Ettim, sorduğuma pişman oldum..

ÇİLEHANE, bembeyaz renklerle boyanmıştı..
Duvarlarında simsiyah kocaman lekeler vardı..

Yine sordum ; Ey Rakı bu siyah lekeler nedir ??
Dedi ; ANAM Yok, BABAM Hasta, Kızım Aç, Oğlum yatalak..

Yine AR Ettim, yine kızardım, yine bozardım..

İçim ürperdi, sol yanım titredi..

Anlamıştım insanların içindeki depremlerin şiddetini, ve neden RAKI içtiklerini..

Durmadan sordum ??
Ey RAKI sen dertmisin, derman'mısın ??
Dedi, "" Dertlere düşmanım..""

Ve bende arkamı döndüm kadehe uzandım, bende içtim bir DUBLE..

Oysaki ben RAKI İçmezdim..
Yanından bile geçmezdim..

Oysaki bende'de ton'larca yara varmış, ben bilemezdim.
Oysaki, bende Yokluk girdabında kıvrım kıvrım kıvranıyordum..
Oysaki, bende Adaletsizliğe bin sitem ediyordum..
Oysaki, bende Acılara meydan okuyordum..
Oysaki, bende aşk'la, özlemle, hasretle yanıyordum..
Oysaki, bende Gurbet kokuyordum..
Oysaki, bende Aşık olmak istiyordum..
Oysaki, bende sevdayı tatmak, sevdamı bulmak istiyordum..
Oysaki, benimde Pişmanlıklarım vardı.. Bitmeyen öfkelerim..
Kin ve nefret dolu bir hayatım ...
Oysaki, bende binbir acıya gebeymişim..

Bir anda fark ettim kendimi..
Ve bir anda herşeyi unutmak istedim..
Rakıyla arkadaş olmak, ona eşlik etmek istedim..

İçtim ve ben sonunda RAKI içtim..
Bir anda kendimden bile geçtim..

ÇİLEHANE oldu bir meyhane..

Kafamdaki uçuşan yıldızlar,
sanki Meyhanenin loş ışıklarıydı..
Rahatlayan bedenim,
sanki kanatlanmış uçuyordu..
Yüreğimdeki acıları sanki kürekleyip,
el arabasına doldurmuştum..
Sanki DÜNYA'YI çöpe atmıştım..
Sanki kaybolan uykularım bulunmuştu..
Ve sanki asıl sahibine geri iade edilmişti..
Sanki boğazımdaki düğümler çözülmüştü..
Ve sanki ben artık konuşabiliyordum..

İşte ben ve can dostum rakım, İçiyorsak bir sebebimiz var..

Mehti Sarac