Ben Ozlerim Şiiri - Erbil Tanis

bir kus uctu bir tuy dustu
huzun... bakar gozlerinde
bulut geldi usul usul
ciseledi uzerinden
yol yurudu gok buyudu
gunes dogdu ozlerim ben
esti ruzgar deli toydu
bora oydu firtinada vuran dalga
kayalarda o son buldu
dedi guzel uzerim ben
yar agladi icin icin doktu yasi
suzup suzup gozlerinden
esir dusmus yola bakar
yurek yanmis yurek kanmis
gozden dusmus o aldanmis
kor kul olmus hane viran
gece basmis yuregine
ozlerim ben ozlerim ben