Ben Ozanım Şiiri - Sinan Sel

Ben Ozanım
Yurdum cihan,ırkım insan,inancım sevgidir
Türkülerle demişim diyeceklerimi
Gönüllere muhabbetle Kerem eylemişim
Kinden ikilikten nefret etmişim
Pir Sultan'ım
Hak için, halk için baş vermişim
Nazım'ım
Bir çınar gölgesi çok görülmüş
Evreni mekan bilmişim

Ben Ozanım
Anam Anadolu,yarim üç telli sazdır
Aşık Veysel'im ben
Gönül gözü ile gördüm gülü
Bozkırın tezenesi Neşet'im ben
Yanık bozlaklarla ille de Zahide demişim
Mahzuni'yim ben
Tırnaklarımı çekseler de
Yalan düzene ta yürekten yuh çekmişim

Ben Ozanım
Kaç pranga eskittim bilmem ölümüne sevdalarda
Acıyı bal eyledim,umudu yol eyledim
Etmedim namerde mihnet
Tırnağım sökülse,derim yüzülse ne çıkar
Hak, halk der yürürüm
Ben Ozanım Ozan

Karacaoğlan'ım,aşkı Elif bilmişim
Kul Ahmet'im,başka yar seversem öldür beni demişim
Karakoç'um, sarı saçlarına gönlümü bağlamışım
Ozanım ben hey Ozanım
Silah yerine gül atılsın istemişim
Dağbaşlarında hoyrat biçmiş
Katran karasını kar ile aklamışım
Sivas'ta yakılmış yine de ölmemişim
Paris'te gömülmüş, Arguvan'da doğmuşum
Ozanım ben ozan,öldükçe dirilmişim...

SINAN SEL