Ben ,oysa ki tükenmişliği yaşıyorum

Ruhum ki ;
Sevdası vurulmuş
Binlerce yalanın koynunda
Baharın işvesine kanmış bir çiçek
Her tebessümü zehire bulanmış
Karanlık kentin içinde saklı bir meçhul.
Yüreğim ki ;
Zincirlenmiş sevdanın isyanı
Bir yalanın dönen çarkında ki mezesi
Umudun zehir saçtığı çağda
Çağın vebası çirkef sövgüsüne
Karanlık batağına yenildi .
Kalbim ki ;
Aşkın acısını
Sevginin yokluğunu
Mutluluğu unutmuş
Arzusunu yitirmiş
Bir toz bulutu.
Mavisini yitirmiş
Dolunay gecelerinde çırpınan
Bir kuş gibi.
Ben ki ;
Yaşam uğruna
Sevgimin uğruna
Sevdiğim kadına bir tek leke sürmemiş ,
Yalnızlıklarım
Boğazıma düğümlenerek
Yarım kalmış bir şiir
Okunmamış bir kitap
Sonbahar mevsiminin kurbanı
Gülümsemesi yaralı
Hayatın acımasız pençesine düşmüş
Yaşamın mevsimsiz günlerinde
Bir bilinmezlik ve mevkisiz
Ölüm arzusunu arzulamanın
Bir bilinmezlik
Ve yok olma hissindeyim.

ilk şiir kitabım olan @İNCESIZIM kitabımda yayınlandı