.
evvel zaman içinde;
mis gibi kokular sür
senden gelen
sana giden
yıka beni
ben terliyim
sen ne zaman istersen
ben sana terli gelirim
sen iste yeter ki
bende isterim
ben hep istedim seni
sen terli gelmedin
küçüktünde zaten
gelemezdin
neden gelemezdin
çünkü küçüktün
bende bu yüzden büyümedim
ben büyüdümde terledim
bak tüm bezlerim
kan içinde
savaş var
terlet beni
yıka sonra
kalır yüreğim masalarda
hem yollarda var
uzak yollar
sana yollar
çıkmaza yolar
keşke sana cıksalar
ben terliyim
beni yıka
kurutma
saçlarımı tara
çekip gitme birde
her sabah
ellerim sen olmaz sonra
taranmaz saçlarım
işte o zamanlar
ne çokta ben
terliyimdir ki
çirkin bir adam olurum
kaybolurum
sen olma
çünkü ben seni duymadım
ben duymadığımdan
yanık türküler sayıkladım
guzum ateşim cıktı bu ara
ne zaman siren sesi duysam
ceplerime bakıyorum
neden deme
yıkadım ellerimi
sana saklıyorum
sana sayıklıyorum
sayıklıyorum
terliyken yıkamayacaksın
ben biliyorum
sende biliyorsun
bende biliyorum
keşke bilmesem
taze çocuktur ömrüm
gülemem
terliyim şimdi
öpülmem ben
su yılı / keşke bilmesem sana terlediğimi
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 18.8.2006 17:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)