Ben Onurum Şiiri - Hayriye Aygül

Ben Onurum

ben onurum
dolaşırım
gönüllerde özgürce
zirveler evim
doruklar sığınağım
bulutlar erişmez bana
yağmur ıslatmaz
ortalık sütliman
esmez rüzgar delice
kem söz yara açmaz
yüreğimde...
bazen kervan geçmez
kuş uçmaz çöllerdeyim
yılan gibi kıvrılan
yollara takılırım
yapayalnız
boyun eğmeden
dik yürürüm zindanlara
ben onurum
onunla yaşar onunla ölürüm
attığım adımların hesabını veririm
alnım ak yüzüm pak
adımlarıma çamur bulaşmaz
yüzüm ağarmaz
telli duvaklı gelin gibi
onurumu taşırım yüreğimde
diken batmaz kalbime
tökezlenmem
başımı öne eğmem
yüzüm kızarmaz
ar bilirim edep bilirim
utandıracak adım
geçmez sokağımdan
haram lokma bilmem
çalışırım arı gibi
gönlüm sevgi pınarı
kaynadıkça çoğalır umutlarım
hayalini kurarım
barış dolu bir dünyanın
savaşın yaşanmadığı
çocukların öksüz olmadığı
annelerin ağıt yakmadığı
baba oğul ve kocanın ölmediği
vatanın parçalanmadığı
hainlerin plan yapmadığı
halkların kardeşliği
komşuluk hakkının bilindiği
yurtta sulh cihanda sulh vecizesi
yol rehberim...
onur ve pak bir yürek
filizlenir toprakta
hilesiz bir bahçede büyütürüm
göğsümü gere gere
yalan ve dolansız yaşam özlemiyle
harama uzanmaz elim
su katılmamış saf bir sevgim
onurum elmas değerinde ,
kral gibi yeri kalbimde
günün aydınlığı vurur yüzüme
iterim karanlığı elimin tersiyle
korkum olmaz çetin yollara,
onur rehber olur
ömür boyu hayatıma...

19 Haziran 2016 Club Güneş