Ben O’nu sevmeseydim güneş doğar mıydı
Sabah olur muydu ben O’nu sevmeseydim
Kıştan sonra geldiğinde sıcacık bahar
Acep güller güzel açar mıydı bu kadar
Gemileri yakmak hiç hoşa gider miydi
Ya İstanbul, bu kadar mı güzel olurdu
O güzel ki; uğruna can feda olurdu
Ben O’nu sevmeseydim, seni kim bulurdu
Ben O’nu sevmeseydim dostum olur muydun
Beni bu kadar sevip de kıskanır mıydın
Her sıkıntında her dara düştüğün günde
Söylesene yanında kimleri bulurdun
Sevinir tokatlar, üzülür tokatlardın
Ben ise hep sabreder yüzüne gülerdim
Tek gönüllenmesin sevdiğim üzülmesin
O böyle ister her zaman sevişin derdi
Karanlık gecelerimi aydınlatırdı
Pisliklerden arınır yeniden doğardım
Her sabahın akşamına hizmetlerdeyken
Mutlu yorgunlukla yatağa uzanırdım
Şu an düşünüyorum da şayet ben O’nu
Sevmeseydim bu kadar kime yar olurdum
Kime ne faydam olur kimlere ne zarar
Kimlerin yuvalarını yapardım mezar
Bilemedim bir gün karlar yağacağını
Bilemedim umutların söneceğini
Çıkmazların beşiğini sallarken ben
Ölümüne bu kadar kahrolacağımı
Garip
Kayıt Tarihi : 5.6.2020 21:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!