Doğarken yalnız
Doğdum.
Hayatı yalnız
Yaşıyorum.
Ölürken de yalnız
Ölürüm.
Yaşarken önemli her şey.
Öldüğümde,
Mezarıma kim gelmiş,
Nereye
Gömülmüşüm, ne önemi var.
Olmasın
Mezar taşım, ne fark eder,
Kimsesizler
Mezarlığına gömülürüm.
İnsanlar
Doğum ve ölümde eşittir.
Birbirimizden
Tek farklı olan yanımız,
Yaşarken
Farkındalıkla yaşadıklarımız.
Ölümle
Yüz yüze gelmeden
Önce,
Değerli olabilmeli hayat.!
Kaybedecek
Neyim var demek yerine,
Yaşadığım
Her an ve her şeyde,
Yaşanacak
Çok şey var, ben onu
Biliyorum.
24.05.2010
İstanbul
Kayıt Tarihi : 24.5.2010 21:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saadettin Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/24/ben-onu-biliyorum.jpg)
Okurken düşündüren güzel bir şiir.Sizi kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (5)