Ben onlardan biriydim
bir taşın üzerinde
ay çekirdeği satardım
çay bardağı dolusu
külahı beş kuruşa
Yaşamın bedeli gibi
üşüyen çocuk sesimdir
durmaksız bağıran
süslü hanımlar beyler
bardağı beş kuruşa
Ben onlardan biriydim
bazen bir simit tepsisi
olurdu başım üstünde
bazen bir su destisi
gezdirirdim elimde
bedelini hayatın
ödedim her seferinde
bardağı beş kuruşa
üşüyen çocuk sesimle
Ben onlardan biriydim
tahtadan kılıcım vardı
kalbim gibi delik deşik,
bir de pabuçlarım.
ve çok üşüdüğüm bir akşam,
yaktığım masal kitabım.
Öğreniyordum kaybettikçe
nasıl söylenir yalan
nasıl çullanır gece
nasıl bakar kalpazan
nasıl çözülür bilmece
balık döktüğüm ağlardan
midye söktüğüm taşlardan
öğreniyordum sokaklardan
her geçen gün büyüdükçe
Ben onlardan biriydim
tek kahramanım güneşti
bildiğim tek oyun ise;
baştan sona gerçekti
adı: çalış - kazan oyunu
o oyunda bıraktım
üşüyen çocukluğumu
Ben onlardan biriydim
siz beni fark etmezdiniz
öylesine geçip giderdiniz
şimdi bardağını beş değil
binbeşyüz kuruşa desem
bana çocukluğumu
geri verir miydiniz
10 / 11 / 2007
Hayrettin TuranKayıt Tarihi : 10.11.2007 21:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
siz? ordaydım görmediniz geçip gittiniz geçip gittiniz
severek okudum
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (2)