Ben Onlar Gibi Değildim Şiiri - Özlem Saba

onlar gibi değildim!
ben onlar gibi değildim!

yediye bir mağlubiyetle başlayan ömrüm,
yetmiş milyona birle devam edip gitti.
geçen onca yıl, hiç bir şeyi değiştirmedi…

bakmadım onlar gibi.
sevmedim sevdiklerini.
benin sevdiklerim ise,
hep lanetledi...

aynı azıktan yedim-içtim ama,
aynı sofradan almadım huyumu...

sabahın dördünde,
henüz yeni ışırken gün
yalnız doğurduğunu söyler annem beni.
anımsarım yalnız yürüdüğümü,
koştuğumu...
düştüğümü...
yalnız ağladığımı kör kuyularda!

toprak ananın merhametli ellerini bile hissetmedim vücudumda,
yere çakılırken dizlerim...

-ve yalnız sevdim ne sevdiysem-
kimselerin sevmediğini...

hep terk edişlerde buldum kendimi,
her gün yeniden, yeniden
doğum sancılarında,
ölüm yalnızlıklarında…

hiç kimse sormadı yüzüme atılan tokatların hesabını!
uğradığım haksızlıkların.

bildiğiniz gibi değil,
hiçbir şey bilebileceğiniz gibi değil.

işte bu yüzdendir ki bayım;
tek odacıktan ibarettir benim kalbim.
benim için risk almanıza değmez.
iş işten geçmeden,
beni en az yetmiş milyon kez terk edip,
siz de gidiniz...