Ben Ona İmrenirim Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Ben Ona İmrenirim

Bir kul Hakkın Yolunda,
Ben ona imrenirim.
Değil dünya malında,
Ben ona imrenirim.

Taç etmez malı,pulu,
Hakk için sever kulu,
Yolu, Risalet yolu,
Ben ona imrenirim.

Kin beslemez, barışır,
Güzellikte yarışır,
Meleklere karışır,
Ben ona imrenirim.

Azaları siyamda,
Geceleri kıyamda,
Nur bahşeder rüyamda,
Ben ona imrenirim.

Boş laf etmez, fikreder,
Akşam sabah zikreder,
Her haliyle şükreder,
Ben ona imrenirim.

Helal lokma temelde,
Kurbiyet var emelde,
İlmi ile amelde,
Ben ona imrenirim.

Uyanık ve şuurlu,
Şerefiyle onurlu,
İmanıyla gururlu,
Ben ona imrenirim.

Sağlam İman çözülmez,
Zulme karşı büzülmez,
Hakk’tan gayrı eğilmez,
Ben ona imrenirim.

Ömrü cihat peşinde,
Şehadet var düşünde,
Allah Aşkı döşünde,
Ben ona imrenirim.

“Kelam” düşmez dilinden,
Sunar sevgi selinden,
Tutar garip elinden,
Ben ona imrenirim.

Işık saçar Ümmete,
Koşar Yüce Himmete,
Aşık Gül Muhammed’e,
Ben ona imrenirim.

Rehber bilmiş Kuran’ı,
Minber,mihrap mekanı?
Odur cihan sultanı?
Ben ona imrenirim.

Mustafa Hoşoğlu
02.03.2012