BEN ÖMRÜMÜN NEYİNE YANAYIM
Benim hayatım Hep acıyla geçti,
Ayrılıklar hançeri bağrımı deşti,
Kaderim bana zulümü seçti,
Ben ömrümün neyine yanayım..
Dost dediğin pusu kurmuş aslan,
Yar ise kocaman bir yalan,
Bi göz yaşımdır bana miras kalan,
Ben ömrümün neyine yanayım..
Hep yüzüme gülenlere kandım,
Bana değer verip seviyorlar sandım,
Akıl edemedim, meğer kandırıldım,
Ben ömrümün neyine yanayım..
Hep ikinci oldum hayat yolunda,
Unutulup atıldım bir kenara,
Bazen uçurum bazen hüsran kıyısında,
Ben ömrümün neyine yanayım..
Duygularım karma karışık bunalımdayım,
Varla yok arasında bir yerlerdeyim,
Sabah doğan güneşle karanlıktayım,
Ben ömrümün neyine yanayım..
Ben bir çilekeşim, SEDAT'tır adım,
Kalmadı hayatta hevesim tadım,
Artık yazmaya'da kalmadı takatim,
Ben ömrümün neyine yanayım...
Sedat Sade
Kayıt Tarihi : 22.12.2017 16:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!