BEN OLUYORUM
İskeleye inen yolun başındaki evden ezan sesi ile çıkıp
Aynalara yüzüm emanet, kapıyı çekiyorum
‘Denizin sabah aydınlığıyla dolduğu yerde’*
Her caddeye
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta