Ben Oluyorum Şiiri - Atila Işık

Ben Oluyorum

BEN OLUYORUM

İskeleye inen yolun başındaki evden ezan sesi ile çıkıp
Aynalara yüzüm emanet, kapıyı çekiyorum

‘Denizin sabah aydınlığıyla dolduğu yerde’*
Her caddeye
Her kaldırıma ayak izlerimi
Her köşe başına
Her duvara gölgemi bırakıp evden gidiyorum

Ceplerime doldurunca kendimi
Evden gidişlerde ben oluyorum

Kent ışıklarını yakmaya hazırlanırken geliyorum bu merdivenli sokağa
Ne zaman soluklanmak için dursam
Bir kedi karşılar beni
Her zaman ıslak ve yorgun

Her caddeden
Her kaldırımdan ayak izlerimi
Her köşe başından
Her duvardan gölgemi toplayıp eve dönüyorum

Ceplerimden çıkarınca kendimi
Eve dönüşlerde ben oluyorum (20 TEMMUZ 08-ESKİŞEHİR)

*Muzaffer İlhan ERDOST “Güvercin Kayaları”

Atila Işık
Kayıt Tarihi : 25.8.2008 18:57:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Atila Işık