Ben Ölüyorum Şiiri - Altan İlhan Arslan

Yüzüme vuruyor serin bir soluk, korkuyorum,
Karanlık içinde bir gölge gibi durmaktan.
Ne fark eder yaşamak ölmekten beter daima!
İçimde kurumayan bataklığın, çiçeğiyle yaşıyorum.

Anılar kurumuş birer yaprak gibi elinde,
Değeri ne? Senin için sor bir kez kendine.
Uyacaksan şeytana; çiğnemeden, öldürmeden beni
Sevgin yok, saygın kalsın! Bari, böyle gitme.

Ateşlere kül oldum, yandım, yakıldım.
Ömrümce, acıların hapsinde kaldım.
Kir tutan ellerin değmesin kalbime
Sen, beni sevme ama sende ruhunu kirletme.

Karanlığın kucağında yürüyorum serin sularına…
Ölümün şefkati çekiyor derinlere, soluksuz batıyorum.
Canım acımıyor, çırpınmıyorum, gözlerim açık bakıyorum ona.
Derinlerde yavaş yavaş huzura varıyorum
Anla ki… Ben… Ölüyorum.