Ben Ölüyorken. Şiiri - Veysel Alkan

Ben seni yıllardır tanımaktayım,
Sonradan sonraya değişmez huyun.,
Madem ki gönlünün sürek avıyım,
Al artık canımı da bitsin bu oyun.

Kafana takmışsın kurtuluşum yok.
Eninde sonunda bu can gidecek.
Anladım ki sevgimden yana gözün tok.
Yalvarıp yakarsam ne farkedecek.

Eline düştüysem senin hünerin.
Nasıl da boyadın şu gözlerimi.
Hesabını kes artık güzel günlerin.
Dinlemene gerek yok son sözlerimi.

Ne desem ki vicdanı insafa gelir?
Gözünü kin bürümüş tek sevdiğimin.
Çaresiz yüreğim yine sevinir,
Tek tesellim ışığıdır kor gözlerinin.

Nasıl da parlıyorlar ben ölüyorken,
Gözlerinin içi dışı gülüyor.
Son sözlerim dilime dolanıyorken,
Aklımdan yine de adın geçiyor.