Ben Olurum Şiiri - Nurten Kara

Bulutlardan dökülen yağmur tanesi olurum bazen
Susayanlara coşkun akan bir nehir,
Sıkıldım diyenlere koskoca bir şehir,
Bunalmışlara dev bir okyanus
Kirlenmişlere fışkıran bir kaynak olurum.

Sımsıcak bir güneş olurum bazen
Renkleri görmeyenlere ahenkli bir ışık,
Çorak gönül tarlalarına bereketli bir mahsul,
Donmuş kin duvarlarını eriten ateş olurum.

Bazen ağaç olurum..Şöyle yıllanmışlardan
Yorulmuş şen kuşların loş aşiyanı
Pervasız canlıların daim gölgesi
Unutulmuş aşkların romantik güftesi
Gözyaşlarının ıslattığı dayanak olurum.

Çiçek olurum bazen güzelin,özelinden
Bir kadehin yanında gözgöze gelinen bir zerafet
Seyrine doyulmayan kışkırtıcı bir tabloya,masum bir ruh
Dargınlık mezesiyle demlenen ihtiyar adamın,
Bir demet cesareti olurum.

İnsanın itelendiği yerde,insan olurum bazen
Çeşnili eğrilere katıksız bir doğru,
İlahi gezginlere asfaltsız bir yol
Şaşıran varolmuşlara kilitsiz bir kapı
Tükenmiş kelaynakların çırpınan yegane lideri olurum

Ben herzaman....Ben yalnızca...Ben bazen ben olurum! ....