Ben Ölürken Şiiri - Ali Kerem Akay

Ben Ölürken

“Su akar, yatağını bulur” derler
Ben ölürken bulurum yurdumu

Öldüğünde insan, sağanaklar boşalır
Rüzgâr öper ölü toprakları
Kanını emer, en günahkâr kimse
Ve tatlı gelir, bütün acılar

Ben ölürken gece bir başka tatlıdır
Karanlık bir başka fısıldar cisme
Şeytan; yalnız kalır ben ölürken
Uzaktan el sallar eski dostuna

Kader; nefes aldıkça sitem
Ölürken tatlı bir prenses olur
Ve ben ölürken, kaderime âşık oldum
İnanmazdım…

Ve ölünce çekiştiremezler,
Geride kalanlar
Bütün kararsızlıklar kararlı oluverir,
Öldüğünde insan

“Tanrı’nın oyuncakları insana yeter” derler
Oyuncaklar ölürken, insanlar büyür
İnsanlar ölürken, oyuncaklar dirilirmiş

Ve ben ölürken, ne hoştur boğulmak
Her okşandığında, ana kucağında uyanmak

Ali Kerem Akay
Kayıt Tarihi : 25.6.2019 08:25:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ali Kerem Akay