Ben Olur muyum? Şiiri - Cumali Demirkol

Alıp kendimi çıksam yollara,
Kıvrım kıvrım dönülmez...
Dik yamaçlı patikaların,
Esrarengiz sessizliğine.
Mesken edinsem kartal yuvalarını
Şahin bakışı olsam zirvelerin
Gördüğüm yine ben olur muyum?

Tutunsam kanatlarına rüzgarların
Havalansam semalara,
Tozunu alsam bulutların
Silebilsem kirpiğini
Ya da eşlik etsem gözyaşlarına
Islanmış yağmurların,
Ağlayan ben olur muyum?

Açılsam mavi düşlere
İzini sürsem mercanların,
Dindirsem öfkesini
Hırçın dalgaların...
El ense çeksem köpek balıklarına
Yem etsem yunuslara,
Kazanan ben olur muyum?

Örtsem üstüme geceleri
Işımasa gün,
Yoldaşı olsam karanlığın
Efkara duman katsam
Haykırmadan,
İçimdeki naranın
Çığlığı olsam, sessiz sedasız
Kaçıversem de alemden,
Kendimden kaçan ben olur muyum?