Ben ölünce doğarım, bu hal ben kadar kesin.
Nasıl kesin olmasın? Aksiyim ulvî sesin.
Dünya bana bir köprü, oturup kalktığım han.
Bir gün göçer giderim, sabah kızarınca tan.
Gülşeni mesken tuttum, sohbetteyim bir gülle.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
