kar yağacak çiçek çiçek
ben ölünce herşey gidecek...
ve herşey benim dışımda
devam edecek...
ben ölünce düşlerim hep benim olacak...
gözümü bir daha hiç açmayacağım...
üşümeyeceğim gecelerde...
toprak üzerimi zaten örtecek...
ve ben ölünce harflerim uçacak...
bir daha yazamayacağım ben...
ben yazamayınca sen de okumayacaksın
yüreğin anlattığını, kalemin yazdıklarını...
senin gözlerinden okunmayacağım hiç...
ben ölünce sayfalarda ki harflerim yalnız olacak...
ben ölünce öksüz kalacak
adını 'sevda' koyacaklar...
ben ölünce yüzler cama dönük
hüzün; buğulu camda kalacak
ben ölünce yağmur yağacak...
sessiz... ve usulca...
(ne garip)
ben yaşarkende yalnız ve sessiz... usul usul...
ben ölürken de (...)
ben ölünce ay geceye haykıracak
ama kimseler duymayacak
ben ölünce üzerine örtülen gecede
bir yıldız sonsuzluğa kayıp gidecek...
Kayıt Tarihi : 10.11.2009 01:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vildan Uyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/10/ben-olunce-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!