Ben Ölümüm Sana Şiiri - Cuma Aslan

Seni hatırlamak bir nefes sonunda
Unuttum derken bir cümlenin başında
Seni ondan çok daha fazla hatırlamak
Bir ehemmiyetin var mı bilmem onun yanında

Ölüm anlam buluyor ey sevgili
Bir yetimin hançerleyen bakışlarıyla
Anlamsız kalıyor
Verdiğin nefes aldığının yanında

Ölüm gözlerinde eriyor ey sevgili
Ben ölümüm sana
Ölüm kadar yakın
Ama hiç olmamış kadar bir başlangıcın sonu
Hiç gelmeyecekmiş gibi olup
Her nefeste daha da yakınlaştığın
Aynalarda her gün karşılaştığın

Ben ölümüm sana sevgili
Sen gelmek istemezsen de serin topraklarıma
Kafanı her kaldırdığında tahtalara vuracaksın avuçlarımda

Sen bana aşk, ben sana ölümüm sevgili
Tutarsam ellerinden kurur hayallerin
Her ölen çocuk aşkımı haykırır sana
Konuşursam dilinden titreşir düşüncelerin

Ben sana ölümüm sevgili
Bakarsam yalnızlıklar yuvarlanır gözlerinin eteğinden
Sonbahara bak anlarsın beni
Ölüm tutarken yaprağının ucundan bir ağacı

Ben sana ölümüm sevgili
Ölmeden ölebilirsen
Gel aşk olayım sana