Bu ilk düşüşüm yerlere,
ve bu ilk ihtiyacım,
ilk çaresizlik...
Boşlukta kalan yaralı eli ilk tutan SEN olsaydın.
Bir çölün en kızgın halinde,
çatlamaya gebe dudaklarıma,
akan bir damla su SEN olsaydın.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta