Hayat hiç bir fedakarlığa,değmezmiş meğer.
Anladım,anladım ama çok geç anladım.
Hep derdimki,ben hiç hasta olmayayım.
Çocuklarım kanatlanır,uçar gelir yanıma.
Hayret,ben onları nekadarda büyütmüşüm gözümde.
Kendimden onlara hep on vermişim.
Amaa onlardan hep beş almışım.
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Yine yuregimi acittin. Yine maziye anama goturdun. Acisiyla tatlisiyla evlat bizim evladimiz. Ana yuregi her aciya dayanir. Bu kadar aciyla pişen bu guzel yuregin, bundan sonra dert gormesin. Opüyorum ellerinden.
Ablacığım...
Hep öyle deriz ben olsaydım...
Ama biz onlar olamayız onlarda biz olamazlar...
Serzenişine ve sitemine hak vermemek eldi değil ...
Biz evlaklar sanırım annelerimizin değerini onları yitirmeden anlayamıyoruz...
sevgiyle
Offf! anacığım of,bizler ana,baba, ata sevgisi ve saygısıyla büyüdük.Anamız değil,tanıdığımız herhangi biri bile olsa hasta olduğunda yanında olduk...Çok şey beklemiyorsun tabii evlatlarından.En doğal hakkın bu senin.yanında olmaları gerekiyor...şiirin acı bir gerçeği gözler önüne sermiş yine...ama benim içim acıdı..kötü oldum..Keşke demememiz için,vakit varken.hayatttayken sahip çıkalım değerlerimize...yarın geç olabilir...
sevgimle.....anacığım...seni seviyorum.
Hiçte çok şey istemiyorsun.Anne olduktan sonra,
anneminde çok birşey istemediğini anladım.
Rahmetli anneannemde çok birşey istememişti.
Her anne gibi bende çok birşey istemiyorum.
Sevgilerimle Müniş anam.
Karşılık beklemeden sevdiğiniz tek varlık evlatlarınız.Fazla bir şey istememişsin ama onlar hep meşgul nedense
sevgilerimle
Asude GEDİZ
Az şeyler bile bekliyorsunuz münevver hanım.annelerin hakkını ödemek mümkün mü..
saygılarımla...
Baktığınız açıyla bakabilmeleri,zor...yaşamadan malesef bazı gerçekler anlaşılmaz.
İnsan, herkes kabuğuna çekildiğinde nasıl yalnız kaldığını anlar.O ana kadar hep etrafında kalabalıklar görür bir serap misali.
Kim kalır yanımızda o an birlirmisiniz?...bildiniz.
Bizi asla terketmeyen her daim yanımızda yüreğimizde olan Rabbül Âlemin....O KÂDİR-İ MUTLAK'tır.
Elbette her şeyi layıkı ile görür ve takdir buyurur.
Anne olarak çocuklarınız yine de sizin canınızın parçaları olması hasebiyle,dualarınızı eksik eylemeyiniz.
Hayat bunu söyler bize daim.
Dağlara haykırsak eğer,her nediye ,o ses bize aynını geri yansıtır.
Hayatta öyle işte....
Dua insanın en büyük nimetidir Gönüllerin Sultanı.
Çocuklarından dualarını esirgeme.
Bizim de dualarımız ve gönlümüz senin iledir.
...
Sonsuz saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta