Ben olsaydım Şiiri - Emine Tugay Dursun

Keşke yüreğine dokunduğumda,
İçinde kavrulan nar ben olsaydım.
Sahte dünyana her bakındığımda,
Hayali görülen yar ben olsaydım.

Düzmeceydi sevgin düzmece aşkın,
Hiç bitmeyecekti hani bu coşkun,
Yan desen yanardım var mıydı kuşkun?
Sevdanda dövülen kor ben olsaydım.

Tarumar etmişte bin ah almışsın,
Herşeyi geciçi oyun sanmışsın,
Bana yok ama ellere varmışsın,
El'den çekip alan kol ben olsaydım.

Küllü dertlerime dermanım sensin.
Sen senin içinde ama hep bensin.
Artık bu sevda da vuslata ersin,
Yüreğine esen yel ben olsaydım.

Ah çeker ağlarım bu diyarlarda,
Firakın yakıyor beni narlarda,
Bülbül ötüyorken hoş sadalarda,
Kulağına gelen ses ben olsaydım.

Bir rüya mıydın sen yoksa serap mı?
Cennet'te sunulan bade, şarap mı?
Senin de hayatın böyle harap mı?
Yüreğine çöken taş ben olsaydım.

Saçının teline dokunasım var,
Sessizce bağrına sokulasım var,
Hiç göremeyecek olsanda ey yar
Gözünün üstünde kaş ben olsaydım.