İçindeki yangını döndürüp deryalara,
Enginlere çeviren can suyu ben olsaydım.
Gönlünün kafesinden yol verip sevdalara,
Kalbine imza atan tek kalem ben olsaydım.
Al, canım senin olsun, esirgeme sevdanı,
Sen olmadan neyleyim,ne yapayım bu canı?
Sonu gelmez hüzünler karartmadan hülyanı,
Ruhuna ışık saçan asuman ben olsaydım.
Süslesem yüreğinde taptaze hayalleri,
Öpsem,göğsüme koysam o sıcacık elleri.
Bağrında yeşerttiğin,büyüttüğün gülleri,
Gülşenlere çeviren bahçıvan ben olsaydım.
Ben olsaydım yoluna umutları bağlayan,
Sevdan için dövünüp gece gündüz ağlayan.
Yanağından süzülüp ciğerleri dağlayan
Gözyaşını sildiğin mendilin ben olsaydım.
Kayıt Tarihi : 10.4.2009 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!