Bir gün Nasrettin Hoca seferdeyken yorulur,
Dinlenmek amacıyla, bir tarlaya kurulur.
Bir ulu ağaç bulup sırtını ona yaslar,
Aklınca yaratılan nimetleri kıyaslar.
Çıkarır kavuğunu, siliverir terini,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta